Vermem seni kimselere

Ela gözlü nazlı dilber
Seni vermem kimselere
Gönlünde var ise silver
Seni vermem kimselere

Garbdan girip şarkta çıktım
Nice güzellere baktım
Kor ateşin sardı beni
Seni vermem kimselere

Baban ağa anan hatun
Boyunlarda bolca altun
Ne naz eyle ne böbürlen
Seni vermem kimselere

Mal içinse eymem boyun
Bende de var üç beş koyun
Bu hesabı asla yapma
Seni vermem kimselere

Köylülerin alın teri
Bir gün bitirir sizleri
Bu saltanat daim olmaz
Seni vermem kimselere

Gelen ağa giden ağa
Kavuk başlar benzer dağa
Hiç bakma sen sola sağa
Seni vermem kimselere

İşitmişsin Mem’u Zin’i
Açtım gönlüm dal kendini
Açma Beko’ya derdini
Seni vermem kimselere

Abdurrahman Yıldız