Yağmur Kokulu

Sararmış bir yaprak düştü saçlarıma
Kokusunu hatırlattı ellerinin
Sayarken adımlarımı düne
Bir damla yağmur indi tenime
Sen kokardı yağmurlar

Zaman döndü yine güze
Çağırdı sessiz yanımı
Yeşerdi kırıldıkça çoğalan sevgim
Budandıkça yıldız yasemini sürgün verircesine
Yağmurlar sen kokardı
Limon çiçeği hasretin

Geçerken önünden loş meyhanenin
Şarkılar aktı kum saatinden
” Elbet bir gün buluşacağız
bu böyle yarım kalmayacak”
Hala çok satarlar listesinde gidişin.
Bense sessize aldım dünyayı

Çekerken kırkikindilerde seni içime
Bu mevsimde şişeledim özlem reçellerini
Cibresi çıkmış üzümlerin
Ve şırası akıyor yalnızlığın
Songül Bulut