Yağmur mevsimi

az önce bir kedi sokuldu uykuya
bir rüzgar esti yağmur mevsimi
kuşlar havalandı sığırcık
unuttu şehir kimsesizliği

-bilmek sadece hüzün verir demişlerdi bir zaman
ya da öyle aklımda kalmış-

üç tarafı denizlerle çevrildi susuzluğun
ayrılık bir andı incecik
bir başka albümdeydi sarılmak
bir başka ülkede şimdi o yaz akşamı
hani rüzgardan kanatlarımızın olduğu
bu kadar çoktan unutulmayan beyazlık

oysa
siyah beyaz bir resimdi güldüğümüz
hani bebekler ve leylekler gibi
uçsuz bucaksız sevmelerimiz denizi
çingenelerin anlattığı o gümüşten masallar
içinde düş kurduğumuz ağaç kovukları
aşk büyülü bir andı sımsıcak

-bilmek sadece hüzün verir demişlerdi bir zaman-

nöbet saatleri yalnızlığın

*
onbeşnisanikibinonüç&istanbul

Nazan Yinanç