Yağmur

zamanın elinde eksik büyüyen insan!
güneşi görmüyorsun gölgene basmaktan!

oysa gece bittiğinde aydınlık
pişmanlıkları silip götürür karanlığa
kendini inkar etmekten daha başka
ne kalır elinde düşünemezsin

yorulma, zamanı tutamazsın aklınla
ellerin yanar tutunmaktan geçmişe
susarsın, dilin kurur güzel günlere
yüreğine söylediğin yalana inanamazsın

ey dalları kıran, çiçekleri koparan
ey baştan başa hicran, özlediğim rüzgar
istanbulu ağlat, çünkü bu aydınlıkta
yolunu bulamıyorsun yağmurdan başka

Adem Erdoğan