Yalnızım

Yalnızım
Yakası kalkmış paltomun içinde
Büzülürken başım,
Zavallı ve yalnızlığımı
İçime gömdüm.
Sanki dertten tasadan
Kurumuş ağaçlarda,
Komşunun camında sinen
Uyuklayan kedide,
Ayaklarımın altında hışırdayan
Sararmış gazellerde öyle…
Hepimizde hayata inat,
Ilıkça ve sinsice esip,okşayan
Rüzgara dost,
Kışın müjdecisi
Uçsuz bucaksız gökyüzüne hasret,
Yaşıyoruz işte.
‘Ellerim boş boş mu olacaktı’
Diyen şarkı dizeleri de
‘Bırakma beni’
Diyen nağmeler de
‘Bir sevgi istiyorum’
Diyen sözler de öyle…
Hep hayata küskün
Hep yorgun,hep üzgün
Ve hep yalnız…

Müberra Ateş