yalnızım yine

dört duvarlı
kapalı kutu misali
bir odanın içinde
sadece şiirlerim arkadaşım oldu
geceleri en uzaktaki
yıldız misaliyim
yalnızım işte
anlayın artık
bu küçücük dünyanın içinde
yalanlarla boğuşuyorum
doğrularım az
yanlışlarım çok
pencereme vuran kar taneleri kadar yalnızım
aldım kalemimi elime belki acılar azalır diye
ağzımdan çıkan kağıda dökülen her kelime
yalnızlığımı ve acılarımı
tazeliyor her seferinde
yalnızım iste
anlayın artık