Yalnızlığım

ey hayat veren bahar çiçeği
saygıdeğer aşkıma aşk
kaçışlarımda sığınağım
ipek tenlim
işte kalbimle gördüğüm Sen!

hiçbir zaman aklıma gelmeyen şeyler yapıyorum Sen’in için
bilesin
ne yapsam az buluyorum
her zaman fazlasını istiyorum Sen’in için
bilesin

ey ulaşılmaz arzum
ey asi yüreğimin anlamı
ey dinmek nedir bilmeyen fırtına
ey gizlenemeyen gerçek
ilk gençlik ateşim
şimdi ki
durgun olgunluğumla
set vurulsa bile kendine yol bulan nehir gibi
aralıksız
Sen’i seviyorum

ey nazlı ruhlu
ey ipek tenli
ey ulaşılmazım
kaçışlarımda sığınağım
yüreğimi sana verdim
hem de hesapsız
bilesin

sevgilim seni anlatan deftere yine seni yazıyorum
yazmama neden Sen!
kapa yüzünü görmesin kimseler
güneş gözlerini açtığında Sen’i benden önce görecek
kıskançlığıyla kıskanırım
leylanın mecnunu, şirinin ferhatının
yüzyıllar sonraki dostuyum
onlar kendi zamanında
ben
beni ben yapan öykümü yazan
yüreğimin güneşi olan gerçeğimi Sen’de buldum
Sen’i ben
bedeni aşan
kalbi duygularla seviyorum
gözlerindeki o bahar buğusu
sözlerindeki o hayat veren güç
oldukça ben Sen olacağım
dün ellerim ellerinden uzak olduğu için yanıyordum
bugün ellerin ellerimde olmaktan, mutluluktan yanıyorum

ve
güneş penceremde
ışınları birer ok misali camdan içeri girerken
gözlerim ürkek
ama mecbur
yüreğimin güneşi olan gerçeğim Sen
yalnızlığım…

Hayrullah Terkan