Yalnızlıktan Üşüyorum

Isıtmıyor güneş beni
Yalnızlıktan üşüyorum
Karanlıkta bir mum gibi
Titreyerek eriyorum
Bir dağdım sen yıktın beni
Parça parça ufaladın
Kahpeliğin ismi olmaz
Sen sırtımdan bıçakladın
Sigaramın dumanısın
Çekip çekip bıraktığım
Sen gerçekte yalanmışsın
Seviyor diye taptığım
Yolun yoluma çıkmasın
Gözyaşımda isyanımsın
Ellerinden ecel tutsun
Sen gönlümün mezarısın