Yine Bir Hüzün Kapladı

yine bir hüzün kapladı,
toz, duman arasında gözlerimi.
bir ses duyuldu uzaklardan,
yaktı, sensizlik yüregimi.
yagmurlar,karlar,fırtınalar
boralar acımasızca yağdılar,
sizladı bedenimin her yeri,
tüketti kalan son direnmeyi.
kale düştü,düşecek akşam,sabah,
şafak söktü,sökecek yine sabah.
gün doğacak mı acaba,
sensizliğin son gününde.
titreyecek mi bedenim,
soğuktan mı, acıdan mı bilmeden.
duvarlar gelecek mi üstüme,
kaldırımların sesi korkutacak mı.
boşlacak mı bu koca şehir,
yoksa yüreğim mi.
yağmur mu ıslatacak bedenimi,
ben mi yağmurlara karışacağım.
belki tükenecek her şey,
yok olacak bu alem.
sadece kalan,
sevgimiz olacak.

Atilla Durukan