Yine Gittin Sen

İçime sığdıramadığım, acı buruk bir özlem var yine,
Gün içinde iş, koşuşturmaca geçiyorda bir şekilde,
Gece ile birlikte, kararıyorum bende.
Sonra, bir dünya yaratıyorum kendime,
Ve sen doğuyorsun, o sevmediğim karanlığa,
Yıldızlar doğuyor içime, ışıldıyor her bir yanım,
Gizlerime koyup başını, bakıyorsun gözlerime uzun uzun,
Saçlarını okşuyorum, hiç konuşmadan usul usul,
Ve hafızama kazıyorum seni,gün doğarken kaybolursun diye.
Bak yine, tamda en güzel yerinde,
Tek bir kelime etmeden,
Dönüpte, ardına bile bakmadan,
Yine gittin sen.
İçime sığdıramadığım acı bir özlem bırakarak.

Songül Büyükpınar