Yokluğumda

Bir gün ben olmayacağım
Duyguların yadırgayacak
O gamlı gözlerin yaşlar döker mi?
Bensiz dünyanın dar penceresinde,
O mahmur gözlerin yollar gözler mi?

Bir akşam ayazı yahut bir kış gecesi
Durup üşürken soba dibinde
Yanıp, yanıp boşalır ömrün külleri
Sen titreyeceksin eller cebinde
Yalnızlık yutar seni bir ejderha gibi
Karanlığı saracaksın binlerce defa
Hayaller seninle bir olmayacak
Öyle ki, umutların kıracak seni
Yıldızlar gibi uzaklaşacak neyin varsa
Derdini demeye yer bulunmayacak
O vakit…
Mezarımın yolları yorar mı seni?

Bir gün ben olmayacağım, sen değişeceksin
Yokluğum yakacak seni cehennem gibi
Tüm dünya ile dövüşeceksin
Tenha kalacaksın son umut gibi
Mezarımın üstünde güllerin solacak
Saçların başımın taşını sarıp,
Günde kaç kere gözlerin dolacak
Yanakların ıslanacak nilüfer gibi
Ben olmayacağım, silen olmayacak…