Yokluğunda

Odamda ranzama uzandığım zaman
Bağın yamacında, ormanın içine kurulmuş
bir ev gözükür
Seni görmüşüm gibi ona bakarım hep
Yağmur yağdığı zaman
Toprağın kokusunu çekerim içime
Seni koklamışım gibi gelir bana
Kar yağdığı zaman
Beyazlar içinde gelin olmuş gibi gözükür ev,
Hayallerimi süsler anılarımı tazeler
Gelinlik içerisinde seni saramamanın
Üzüntüsü içindeyken
Penceremin camları nemlenir birden
Gözükmez olur ev
Silerim arkalı önlü acilen faydasız
Balkona dikilirim
Seni bekler gibi sabırsızlanırım
Sis kaplar göremez olurum burnumun ucunu
Derince of çekerim
Patlamaya hazır yüreğimi
Yokluğuna gömerim.
Rahmetler okur seni ger gün
İlk günkü gibi anarım.

Mehmet Aksu