Siirler.Biz

Yürüyorum dikenlerin üstünde

27.07.2010

Düşmanmışım gibi bakmayın yüzüme,
Dünyada olanlar batar özüme.
Al köpüklü kan sıçradı dizime,
Yürüyorum dikenlerin üstünde.

Şafağın içinde korkuyu asıp,
Yüreklere fırtına gibi esip.
Ayaklarım çıplak olarak basıp,
Yürüyorum dikenlerin üstünde.

Gönüller acıya olursa kanat,
İnsanın elinde kalır mı sanat?
Sabır yolunda yılgınlığa inat,
Yürüyorum dikenlerin üstünde.

Bütün düşleri karşıya koyarak,
Ateş çemberi içinden kayarak.
Derdi çekilen çileyi sayarak,
Yürüyorum dikenlerin üstündfe.

Yusufun kalbindeki sevgi bile,
İnanan yiğide elbette çile.
Hayatın çekilmeyen yükü ile,
Yürüyorum dikenlerin üstünda.

Yusuf Tuna

Etiketler:

Yorumlar
  1. Harun Yiğir dedi ki:

    Yusuf bey, KAPLANİ nin şiirinden esinti bile değil.
    Bari esinlenseydiniz o şiirden.
    Şiir yazmak bayağı ucuzlamış artık. Şiiri aşağıya ekledim
    Ders çıkartan olur belki diye.

    Karanlık bir gece yol görünmüyor
    Yürüyorum dikenlerin üstünde
    Kara çalı bana aman vermiyor
    Yürüyorum dikenlerin üstünde

    Güneş erken doğup şafak sökmüyor
    Gökteki bulutu söküp atmıyor
    Ay karanlık güneş ışık tutmuyor
    Yürüyorum dikenlerin üstünde

    Sonlanmadı menzil ile durağım
    Belki çok yakınım belki ırağım
    Yaralandı parça parça ayağım
    Yürüyorum dikenlerin üstünde

    Yavaş yavaş ilerlerken Kaplani
    Benim ile yola çıkanlar hani
    Geri dönsem taşa tutar el beni
    Yürüyorum dikenlerin üstünde

    Hasan Kaplani